Instytucje samorządowe na ziemiach polskich w XIX w. były kształtowane w ramach systemów administracyjno-politycznych państw zaborczych, pod panowaniem których się znalazły. Generalnie system samorządowy funkcjonował w oparciu o rozwiązania prawne tych państw, jednak często z licznymi ograniczeniami.
W Królestwie Polskim (zabór rosyjski) samorządność lokalna była najsłabiej rozwinięta i zaczęła być kształtowana stosunkowo późno. Wynikało to z faktu, że w samym Imperium Rosyjskim samorząd terytorialny zaczęto tworzyć dopiero w latach 1864 – 1870 (samorząd ziemski, powiatowy, gubernialny i na końcu miejski). Przy czym Królestwo Polskie zostało wyłączone z tego procesu i ograniczono się tutaj tylko do tworzenia samorządu gminnego. Na mocy ukazu z 19 lutego/2 marca 1864 r. powołano gminę wiejską zbiorową, w skład której mogły wchodzić wsie, (każda stanowiła gromadę ze swoim samorządem gromadzkim), obszary dworskie oraz osady. Organami wykonawczymi samorządu wiejskiego był wójt i sołtys, natomiast organami nadzorującymi (stanowiącymi i kontrolnymi) były zgromadzenia (zebrania) gminne i gromadzkie.
Samorząd miejski ze względu na wyłączenie Królestwa Polskiego z rosyjskiej reformy samorządowej, nie został wprowadzony na jego terenach, co było rzadkością w skali Europy. Pierwsze próby jego organizacji wraz z samorządem powiatowym zostały podjęte na terenie Królestwa w czasie I wojny światowej.
Źródło: B. Kołaczkowski, M. Ratajczak, Wpływ odzyskania niepodległości na kształt struktur i zakres samodzielności władz samorządu terytorialnego na ziemiach byłego zaboru rosyjskiego, Studia prawa publicznego nr 3, 2013.
W tej części portalu zaprezentowano podgrupę osobistych tłoków pieczętnych, które należały do urzędników samorządowych – jako osób fizycznych – reprezentujących dany urząd, głównie wójta i sołtysa. Tłoki zaprezentowano w kolejności alfabetycznej względem nazwy miejscowości przywołanej w legendzie tłoka lub odtworzonej ze źródeł historycznych.
| 1 | kolekcja prywatna |
| 2 | KLIMONTÓW Wójt gminy |
| 3a | mosiądz |
| 3b | drewno |
| 4 | owalna 26 mm x 49 mm |
| 5 | wypukłoryty |
| 6 | – |
| 7 | uchwyt toczony o spłaszczonej gałce |
| 7a | 100 mm |
| 7b | 94 mm, w tym skuwka 8 mm |
| 7c | 6 mm |
| 8 | – |
| 9a | majuskuła |
| 9b | w górnym półotoku: ВОЙТЬ ГМИНЫ w polu:* ВЫДАНЪ ВИДЪ НА ЖИТЕЛЬСТВО * w dolnym półotoku:КЛИМОНТОВЪ МѢХ. (oвского) У. (ѣезда) |
| 10 | W polu pieczęci napis. Na zewnątrz, wokół pola legendy, podwójne obrzeżenie ciągłe. |
| 11 | – |
| 12 | – |
| 1 | kolekcja prywatna |
| 2 | BŁENNA Sołtys |
| 3a | mosiądz |
| 3b | drewno |
| 4 | owalna 37 mm x 21 mm |
| 5 | wypukłoryty |
| 6 | – |
| 7 | uchwyt toczony o spłaszczonej gałce, rekonstrukcja |
| 7a | 91 mm |
| 7b | 96 mm, w tym skuwka 9,5 mm |
| 7c | 5 mm |
| 8 | – |
| 9a | majuskuła |
| 9b | w górnym półotoku:> СОТСКИЙ w polu: ДЕРЕВ: (ни) БЛЕННА w dolnym półotoku: ГМИ (ны): ЗАГРОДНИЦА |
| 10 | W polu pieczęci napis. Na zewnątrz, wokół pola legendy, pojedyncze obrzeżenie ciągłe. |
| 11 | – |
| 12 | W 1870 r. gminę Zagrodnica przemianowano na gminę Izbica (Kujawska). |
| 1 | kolekcja prywatna |
| 2 | GŁUCHÓW Wójt gminy |
| 3a | mosiądz |
| 3b | drewno |
| 4 | okrągła Ø 29 mm |
| 5 | wklęsłoryty |
| 6 | na rancie matrycy znacznik prawidłowego ustawienia tłoka |
| 7 | – |
| 7a | 100 mm |
| 7b | 94 mm, w tym skuwka 6 mm |
| 7c | 6 mm |
| 8 | – |
| 9a | majuskuła |
| 9b | w otoku: СКЕРНЕВИЦ. (кого) УҌЗ. (да) ВОЙТЪ ГМИН. (ы) ГЛУХОВЪ II |
| 10 | W polu pieczęci herb guberni warszawskiej (wz. 1869 r.) przedstawiający na tarczy snop zboża przecięty wpół rzeką. Nad tarczą korona cesarska. Po bokach tarczy wieniec z dębowych liści przeplatany i przewiązany u dołu wstęgą Orderu św. Andrzeja. Na zewnątrz, wokół pola pieczęci, pojedyncze obrzeżenie perełkowe |
| 11 | – |
| 12 | po 1869 r. |