Instytucje samorządowe na ziemiach polskich w XIX w. były kształtowane w ramach systemów administracyjno-politycznych państw zaborczych, pod panowaniem których się znalazły. Generalnie system samorządowy funkcjonował w oparciu o rozwiązania prawne tych państw, jednak często z licznymi ograniczeniami.
W Królestwie Polskim (zabór rosyjski) samorządność lokalna była najsłabiej rozwinięta i zaczęła być kształtowana stosunkowo późno. Wynikało to z faktu, że w samym Imperium Rosyjskim samorząd terytorialny zaczęto tworzyć dopiero w latach 1864 – 1870 (samorząd ziemski, powiatowy, gubernialny i na końcu miejski). Przy czym Królestwo Polskie zostało wyłączone z tego procesu i ograniczono się tutaj tylko do tworzenia samorządu gminnego. Na mocy ukazu z 19 lutego/2 marca 1864 r. powołano gminę wiejską zbiorową, w skład której mogły wchodzić wsie, (każda stanowiła gromadę ze swoim samorządem gromadzkim), obszary dworskie oraz osady. Organami wykonawczymi samorządu wiejskiego był wójt i sołtys, natomiast organami nadzorującymi (stanowiącymi i kontrolnymi) były zgromadzenia (zebrania) gminne i gromadzkie.
Samorząd miejski ze względu na wyłączenie Królestwa Polskiego z rosyjskiej reformy samorządowej, nie został wprowadzony na jego terenach, co było rzadkością w skali Europy. Pierwsze próby jego organizacji wraz z samorządem powiatowym zostały podjęte na terenie Królestwa w czasie I wojny światowej.
Źródło: B. Kołaczkowski, M. Ratajczak, Wpływ odzyskania niepodległości na kształt struktur i zakres samodzielności władz samorządu terytorialnego na ziemiach byłego zaboru rosyjskiego, Studia prawa publicznego nr 3, 2013.
W tej części portalu zaprezentowano podgrupę tłoków pieczętnych, które należały do urzędów i instytucji samorządowych – jako osób prawnych, np. gmina, gromada, obszar dworski, kasa oszczędnościowa gminna i powiatowa. Tłoki zaprezentowano w kolejności alfabetycznej względem nazwy miejscowości przywołanej w legendzie tłoka lub odtworzonej ze źródeł historycznych.
| 1 | kolekcja prywatna |
| 2 | CZERSK Zarząd Czerskiej Gminnej Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej |
| 3a | mosiądz |
| 3b | drewno |
| 4 | okrągła Ø 34,5 mm |
| 5 | wypukłoryty |
| 6 | – |
| 7 | uchwyt toczony o spłaszczonej gałce |
| 7a | 88 mm |
| 7b | 81 mm, w tym skuwka 13 mm |
| 7c | 7 mm |
| 8 | na uchwycie powyżej skuwki znacznik prawidłowego ustawienia tłoka |
| 9a | majuskuła |
| 9b | w polu poniżej wyobrażenia napieczętnego: УПРАВЛЕНЕ // ЧЕРСКОЙ // ГМ: (инной) ССУДО – СБЕР. (егательной) КАССЫ // ГРОИЦ. (kaгo) УѢЗ. (да) // ВАРШ: (авской) Г (уберни) |
| 10 | W polu pieczęci herb guberni warszawskiej (wz. 1869 r.) przedstawiający na tarczy snop zboża przecięty wpół rzeką. Nad tarczą korona cesarska. Po bokach tarczy wieniec z dębowych liści przeplatany i przewiązany u dołu wstęgą Orderu św. Andrzeja. Na zewnątrz wokół pola pieczęci pojedyncze obrzeżenie ciągłe. |
| 11 | – |
| 12 | – |
| 1 | kolekcja prywatna | |
| 2 | NOWOSIUŁKI Gromada |
|
| 3a | mosiądz | |
| 3b | – | |
| 4 | okrągła Ø 31,5 mm | |
| 5 | wklęsłoryty | |
| 6 | – | |
| 7 | brak, trzpień do jego nabicia | |
| 7a | 27 mm | |
| 7b | 20 mm | |
| 7c | 7 mm | |
| 8 | – | |
| 9a | majuskuła | |
| 9b | w otoku: * PIECZĘĆ GROMADY NOWOSIUŁKI |
|
| 10 | W polu pieczęci, wbite drzewcami w murawę, grabie skrzyżowane z kosą. Z murawy wyrasta pięć kęp trawy. Na zewnątrz, wokół pola pieczęci, pojedyncze obrzeżenie ciągłe. | |
| 11 | – | |
| 12 | – |
| 1 | kolekcja prywatna |
| 2 | STARORYPIN Kasa Pożyczkowo-Oszczędnościowa |
| 3a | mosiądz |
| 3b | drewno |
| 4 | okrągła Ø 31 mm |
| 5 | wklęsłoryty |
| 6 | na rancie matrycy znacznik prawidłowego ustawienia tłoka |
| 7 | uchwyt toczony o spłaszczonej gałce |
| 7a | 77,5 mm |
| 7b | 73 mm, w tym skuwka 5 mm |
| 7c | 5 mm (różnej grubości od 3,5 do 5 mm) |
| 8 | – |
| 9a | majuskuła |
| 9b | w otoku: * СТАРАРЫПИНСKАЯ ССУДО СБЕР. (егательная) КАССА РЫПИН. (ckaгo) УѢЗ: (да) |
| 10 | W polu pieczęci herb guberni płockiej (wz. 1869 r.) przedstawiający na tarczy dwie baszty, między którymi znajdują się dwa skrzyżowane klucze, a nad nimi trzy skrzyżowane kłosy. Nad tarczą korona cesarska. Po bokach tarczy wieniec z dębowych liści przeplatany i przewiązany u dołu wstęgą Orderu św. Andrzeja. Na zewnątrz, wokół pola pieczęci, pojedyncze obrzeżenie ciągłe. |
| 11 | – |
| 12 | – |